• ① heretic, sectarian (syn αποστάτης της ορθής πίστεως, near-syn σχισματικός):
  • ένας ~ ... πέθανε στη φυλακή αφορισμένος (Papanoutsos) |
  • ξέρουμε τι περιμένει τους αιρετικούς σ' εποχές θρησκευτικού πολέμου (Theotokas) |
  • τη μεγαλύτερη αυστηρότητα την έδειξαν ... όχι προς τους απίστους αλλά προς τους αιρετικούς (Dimaras)

• ② the person deviating fr established ideas and practices (near-syn προοδευτικός άνθρωπος, πρωτοπόρος):
  • είχανε μαζευτή ... οι αιρετικοί του θεάτρου ... οι πρωτοπόροι, οι απόστολοι των νέων θεών (Melas)

[substantiv. m of αιρετικός]

• ① belonging to a religious or ecclesiastic heresy, misbelieving, heretical, sectarian (syn κακόδοξος, near-syn σχισματικός, ant ορθόδοξος):
  • αιρετικό πνεύμα sectarianism |
  • αιρετικές πεποιθήσεις unsound beliefs or convictions |
  • αιρετική στάση heretical attitude or position |
  • αιρετικές τάσεις heretical trends |
  • αιρετική διδαχή |
  • οι άνθρωποι σκοτώνονται ... για τα λόγια τους που δίνουν την εντύπωση ότι είναι αιρετικά (Theotokas) |
  • το τρωτό της αιρετικής ερμηνείας (Tatakis) |
  • αιρετική Δύση heretical Western Europe |
  • δε θεωρήθηκε ο εσφαλμένος συλλογισμός του Aνσέλμου ~ (Kanellop)

• ② deviating fr the established order or routine, one's own, uncommon, novel, progressive (syn νεόδοξος, νεωτερικός):
  • ο σχισματικός ή ~ κομμουνισμός |
  • ακολουθεί άλλες, δικές του αιρετικές κατευθύνσεις (Christidis) |
  • υποστηρίζουν αιρετικές απόψεις |
  • κυριαρχούσε ... η αδιαλλαξία του γλωσσικού φανατισμού και ο Παλαμάς με τον κίνδυνο να φανή ~ είχε την τόλμη κλ (Chourmouzios) |
  • ποιος σήμερα θεωρεί απλησίαστα και αιρετικά τα ποιήματα του Γρυπάρη; |
  • αιρετικά γλωσσικά διδάγματα

[fr MG αιρετικός ← AG]