ΛΗΜΜΑ

• δοκιμασία
• ουσιαστικό
• ἡ

ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

• 1. έλεγχος, εξέταση, δοκιμασία που γίνεται σε πρόσωπα για να διαπιστωθεί αν διαθέτουν τα νόμιμα προσόντα για να αναλάβουν δημόσιο αξίωμα ή να τους παραχωρηθεί κάποιο δικαίωμα 2. έλεγχος, εξέταση

Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• 1. έλεγχος, εξέταση, δοκιμασία που γίνεται σε πρόσωπα για να διαπιστωθεί αν διαθέτουν τα νόμιμα προσόντα για να αναλάβουν δημόσιο αξίωμα ή να τους παραχωρηθεί κάποιο δικαίωμα
• ΠΛ Νομ 760a τὴν δὲ αἵρεσιν τούτων καὶ τὴν δοκιμασίαν γίγνεσθαι καθάπερ ἡ τῶν στρατηγῶν ἐγίγνετο
• ΞΕΝ Ελλ 6.4.31 ἐξέτασιν πεποιηκὼς καὶ δοκιμασίαν τοῦ Φεραίων ἱππικοῦ
• ΛΥΣ 26.12 περὶ ταύτης τῆς ἀρχῆς ἀκριβεστέραν τὴν δοκιμασίαν ἢ περὶ τῶν ἄλλων ἀρχῶν ποιεῖσθαι
• ΑΡΙΣΤ ΑθΠολ 59.4 εἰσάγουσιν δὲ καὶ τὰς δοκιμασίας ταῖς ἀρχαῖς ἁπάσαις
• ΔΗΜ 44.41 εἰσποιεῖ Λεωχάρην τὸν αὑτοῦ υἱὸν Ἀρχιάδῃ παρὰ πάντας τοὺς νόμους͵ πρὶν τοῦ δήμου τὴν δοκιμασίαν γενέσθαι
• ΑΙΣΧΙΝ 1.186 οὔθ΄ ὁ νόμος ὁ περὶ τῆς τῶν ῥητόρων δοκιμασίας φαῦλος
• Η διαδικασία αφορά α) τους εκλεγμένους άρχοντες, τους στρατηγούς, τους ιερείς και τους ιππείς, προκειμένου να ελεγχθεί αν διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα για καταλάβουν μια θέση ή μια υπηρεσία β)τους εφήβους, προκειμένου να γίνουν δεκτοί στην τάξη των ανδρών και να τους παραχωρηθούν τα ανάλογα δικαιώματα και γ) τους ρήτορες, για να εξακριβωθεί το δικαίωμα της δημηγορίας.
• 2. έλεγχος, εξέταση
• ΙΣΟΚΡ 2.27 ἀκριβεῖς ποιοῦ τὰς δοκιμασίας τῶν συνόντων { να εξετάζεις με αυστηρότητα αυτούς που σε συναναστρέφονται }

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

• < ΔΟΚΙΜΑΖΩ >
• Από: δοκιμα- + -σια.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

• Ο2.1

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

• ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • ουσιαστικά: δοκιμαστής
  • ρήματα: δοκιμόω-ῶ 'δοκιμάζω', ἀποδοκιμάζω 'απορρίπτω μετά από έλεγχο', ἀποδοκιμάω-ῶ 'αποδοκιμάζω'
  • επίθετα: ἀδοκίμαστος 'μη αποδεκτός', ἀδόκιμος 'αυτός που δεν ισχύει'
• ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
  • ουσιαστικά: δοκιμαστήριον 'έλεγχος', δοκίμιον 'απόδειξη'
  • επίθετα: δοκιμαστικός, δοκιμαστός, ἀποδοκιμαστικός, ἀποδόκιμος 'αυτός που δεν έχει αξία, αυτός που απορρίπτεται'
• ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Επιτομή Λεξικού Κριαρά %δοκιμ%
• ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
  • δοκίμιον, δοκιμιογράφος, αποδοκίμασις, αποδοκιμαστής, επιδοκιμασία, επιδοκιμαστικός, επιδοκιμαστικώς, αποδοκιμαστικώς
• ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Λεξικό Γεωργακά %δοκιμ%
  • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής %δοκιμ%
• ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
  • Κύπ. δοκίμιν, διτζίμιν, Τήλος δοκίμι, Κάρπαθ. ᾽οκίμι, Στερ.Ελλ. δουκίμ᾽ 'αγώνισμα, διαγωνισμός', Στερ.Ελλ. Θεσσ. δόκιμους, Κρ. Κύπ. δόκιμος, 'ικανός, ταλαντούχος, ενεργός, ζωηρός, κατάλληλος, ταιριαστός'