[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Pierre de Ronsard
Τα σονέτα της Ελένης
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
(αποσπάσματα)I. 9
Πριν μέρες καθώς έστεκα ψηλά σ’ ένα σκαλί,
Κι εσύ περνώντας κάρφωσες επάνω μου το βλέμμα,
Τα μάτια μου θαμπώθηκαν, ταράχτηκε η ψυχή μου
Στην ξαφνική συνάντηση των δυο μας κοιταγμάτων.
Το βλέμμα σου μες στην καρδιά μού χώθηκε, στο αίμα
Σαν αστραπή του κεραυνού τα σύννεφα που σχίζει.
Καυτός και κρύος πυρετός χύθηκε στο κορμί μου
Από ματιά τόσο αιχμηρή, μαχαίρι του θανάτου.
Κι αν το ωραίο χέρι σου δεν μου ’κανε ένα νεύμα,
Χέρι λευκό, περήφανο που γέννησε ο Κύκνος,
Ελένη, θα ’πεφτα νεκρός στη λάμψη των ματιών σου.
Το νεύμα σου συγκράτησε ψυχή μισοσβησμένη,
Τα μάτια σου πλημμύρισαν από χαρά θριάμβου,
Το χέρι σου ευφράνθηκε ζωή γεμίζοντάς με.
II. 19
Η Ελένη έδωσε αφορμή η Τροία να χαθεί,
Να γίνει παρανάλωμα σε νίκης πυρκαγιά:
Με κάψανε τα μάτια σου με κεραυνού φωτιά,
Και στην Αγάπη σου, βορά, έχω παραδοθεί.
Δούλος σου είμαι, ενάρετη η ψυχή σου με οδηγεί
Εκεί ψηλά στον Ουρανών την άσπιλη απλωσιά,
Εκστατικόν με τ’ όνομα που νιώθω στην καρδιά
Να μου ’χει από τον Έρωτα με δόλο καρφωθεί.
Όνομα από τον Όμηρο χιλιοτραγουδημένο,
Το αίμα μου μονάχα εσύ το έχεις γητεμένο,
Ωραίος Κύκνος γέννησε τ’ ωραίο πρόσωπό σου.
Με σένα όλη η σκέψη μου τελειώνει και αρχίζει!
Θνητός εγώ, σαν εραστής είμαι ανάξιός σου:
Έναν Θεό θα έπρεπε μία Θεά να ορίζει.
III. 55
Δεν είναι ν’ απορεί κανείς, έλεγαν οι γερόντοι,
Πάνω απ’ τα τείχη του Ίλιου κοιτώντας την Ελένη,
Αν για μια τέτοια ομορφιά έχουμε πάθει τόσα:
Για ένα της βλέμμα δεν αρκούν όσα δεινά περνούμε.
Κι όμως θα ’ταν καλύτερα, για να γλυκάνει ο Άρης,
Πίσω να τήνε δώσουμε στον νόμιμό της άντρα,
Παρά να βλέπουμε στη γη παντού αίμα χυμένο,
Εχθρούς μες στο λιμάνι μας, στα κάστρα μας να ορμούνε.
Πατέρες, όποιου η δύναμη λιποψυχά δεν κάνει
Με συμβουλές ανάρμοστες να συγκρατεί τους νέους·
Με σύσσωμοι θα έπρεπε κι οι γέροντες κι οι νέοι
Να βάλετε σε κίνδυνο κορμιά, πόλη και πλούτη.
Σοφός πολύ ο Μενέλαος, αλλά θαρρώ κι ο Πάρης,
Που ο ένας την εζήταγε, κι ο άλλος την κρατούσε.
Jean-Louis Backès. 1993. Ο μύθος της Ελένης. Μετ. Μαίρη Γιόση. Αθήνα: Μέγαρο Μουσικής. Τίτλος πρωτοτύπου: Le mythe d’Hélène (Adosa, 1984).
